اسرائیل و ایدئولوژی صهیونیسم سیاسی

جریان سیاسی که امروزه به صهیونیسم سیاسی شهرت دارد و بخش مهمی از اندیشه و عمل سیاسی خاورمیانه را از خود متأثر ساخته و چالشهای مهمی را در بخش اصلی سرزمینهای اسلامی ایجاد کرده است،بر مبانی و بنیانهای خاص مذهبی استوار است که مؤلف می کوشد با توجه به داده های تاریخی،ابعادی از این بنیادهای فکری را روشن نماید.به اعتقاد نگارنده صهیونیسم سیاسی در اسرائیل تحقق آرمانهای توسعه طلبانه خود را در درکی ایدئولوژیک از مذهب یافت.این دولت حول باوری سیاسی از یهودیت شکل گرفت که به شدت غیر ستیز،دگرکوب و دشمن ساز است و هرآن کس که گونه ای فراتر یا فرودتر از چارچوبهای تفکر صهیونیستی بیندیشد را«دیگری»یا«غیر»تلقی کرده و آن را مستلزم طرد و رفض جدی می داند.نگارنده با این چارچوب فکری ابتدا رابطه تبعیتی میان ایدئولوژی و قدرت سیاسی در اندیشه یهودیت افراطی را مورد بررسی قرار می دهد و سعی می کند نقش ایدئولوژی افراطی را در سیاستهای دولت صهیونیستی تبیین کند. در قدم بعدی با تکیه بر مبانی تاریخی-ایدئولوژیک صهیونیسم سعی می کند،ریشه های تاریخی صهیونیسم سیاسی را در یک فرایند تبارشناسانه بررسی کند و رویکردهای مختلف آپارتایدی،ناسیونالیستی و نوستالژیک را به عنوان رویکرد مسلط در تاریخ اندیشه صهیونیستی طرح کند؛و در نهایت با توجه به اسطوره های تاریخی یهودیت،قرائت صهیونیستی از این اسطوره ها به عنوان مظاهری از ایدئولوژیزه کرده یهودیت از سوی صهیونیست ها برمی شمارد.